Kamp Hayatı

Gelin yeni evlidir. Demişler; ‘hadi oyna da boyunu görelim.’ Gelin; ‘Yerim dar.’ demiş.    

Biraz kenara çekilip yer açmışlar. ‘Tamam, hadi şimdi oyna.’ demişler. Gelin bu sefer de; ‘yenim dar.’ demiş.

Kamp kurmak bazı insanlara hep soğuk gelmiştir. Çadırda kalınır mı? İçine bir şey girmez mi? Ayı gelmez mi, böcek ısırmaz mı, sinek kovalamaz mı, karınca uçmaz mı? vs. bu tür sorular hiç bitmez.

Bu bir gönül meselesidir. Kimseyi zorla doğaya çıkaramazsın.  Doğayı seven şartlarına zorluklarına katlanır. Bunlardan yakınmak yerine keyfini çıkartır. Sevmeyene de ağzınızla kuş tutsanız nafile. Yerim dar diyecektir hep.

Doğada bizler misafiriz, hayvanlar ev sahibi. Sonuçta onların mekânında bulunuyoruz. Elbette her türlü canlı olacak. Mühim olan varlığımızı onlara belirterek bizden uzaklaşmalarına fırsat tanımak. Bunu yapmakta çok basittir. Yürürken konuşmak, ses çıkarmak orada bulunan hayvanlara karşı bir uyarıdır. Sesi duyan hayvanlar yolumuzun üstünden uzaklaşır. Hiçbir hayvan durduk yere insana zarar vermez.

Kampta yapılacak olan ilk iş güzel bir alan tespit edip çadırları kurmaktır. Çadırlar kurulduktan sonra, yakacaklar toplanır. Ortaya ateş yakılarak çaydanlıklar üzerine yerleştirilir.  

 Akşam karanlığından biraz sonra ay dağların ardından yükselmeye başlayınca ufku bir kızıllık sarar. İnsanı mıknatıs gibi kendine çeken bu manzarayı ateşten yükselen çıtırtılar eşliğinde oturur ve seyredersin.

Ateş biraz közlenince akşam yemeği hazırlanır. Kırk delikli bulgur pilavı.  Önce domatesler ve biber doğranır. Kişi başına bir çay bardağı bulgur tencereye dökülür. Domates ve biberle yağ eşliğinde tahta kaşıkla biraz karıştırılarak üzerine bulgur seviyesini bir parmak geçecek şekilde su eklenerek pişmeye bırakılır.

Soğanlar doğranır. Ayran yapılır. Pilav pişince üzerine birazcık kekik serpilir. Neşeli bir sohbet eşliğinde akşam yemeği yendikten sonra çay vaktidir. Gecenin serin sessizliğinde bardaklar dolup boşalır. Arada bir ateşe yeni odunlar atılır. Ateş yükselir. Sohbet koyulaşır, geceye karışır.

Ertesi gün, gün doğumuyla birlikte kalkılır. Gün doğumuyla uyanmak ömre fazladan on yıl ilave eder J Önceden hazırlanmış olan fidelerin uygun yerlere ekimi yapılır.  Kısa bir sabah yürüyüşünden sonra kahvaltı için hazırlık yapılır.

Kamp kurmak,  modern dünyanın telaşından uzak, hayata kısa bir mola vermektir. Yaşadığımız şehirlerde gökyüzüne baktığımız zaman ışık kirliliğinden dolayı yeteri kadar yıldız göremeyiz. Fakat kampta, çadırı kurup sırt üstü uzanarak gökyüzüne bakınca bir an kendimizi kaybederiz. Yıldızlar aya salıncak kurmuş,  tepemizde bize gülümsemektedir. Gözlerin, içlerinde en parlak yıldızı ararken bir yıldız kayar. İçinden bir şeyler de onunla birlikte yok olur gider sanki.

Kamp hayatının bazı kuralları vardır.  Öncelikle kamp malzemeleri tam olmalı. Çadır, mat, uyku tulumu, su, yiyecek malzemesi, ilk yardım çantası, kafa lambaları vs. 

Eşyalar akşamdan hazırlanır ki eksiklik olmasın.  Dağcılığın kuralları katıdır. Bunlara uyulmadığı zaman sorunlar baş gösterir. Dakik olmak, belirlenen saatten sonra gürültü yapmamak, verilen görevi yerine getirmek, doğaya saygılı olmak ve geride çöp bırakmamak.

İnsanoğlunun en büyük ayıbı yaşadığı dünyayı kirletmektir. Doğada bir insanın oraya ulaşıp ulaşmadığı oradaki çöplerden çok kolay anlaşılıyor maalesef. Bu dünya bize emanet, onu kirletmeden çocuklarımıza lütfen temiz bir şekilde bırakalım.

Bazı insanlar yazıyorlar, ölmeden önce yapılacak yüz şey diye. Bence ölmeden önce yapılacak en güzel şey yaşamaktır. Yaşadığının farkına varıp kimseyi hayret edecek kadar önemsemeden, kimseye fazla da mana yüklemeden. Kimsenin de beni fazla önemsemesini beklemeden yaşamak…